Να τσακίσουμε τον φασισμό!

Να σταματήσουμε την προσπάθεια εκφασισμού της κοινωνίας!

Το φαινόμενο της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής είναι σήμερα φαινόμενο υπαρκτό και αγκαλιάζει όλες τις καπιταλιστικές χώρες μεταξύ των οποίων και τα κράτη-μέλη της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ελλάδα.

Εκδηλώνεται με:

• πρώτο, την ψήφιση και ισχύ των λεγόμενων «αντιτρομοκρατικών» νόμων και μέτρων στα πλαίσια της διαβόητης «καταπολέμησης» δήθεν της «τρομοκρατίας»,
• δεύτερο, μέτρα περιορισμού, μεγάλης έκτασης, των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών,
• τρίτο, μέτρα εκφασισμού του αστικού κράτους (στρατός, αστυνομία, δικαιοσύνη, κλπ.),
• τέταρτο, καταπιεστικά μέτρα σε βάρος των μεταναστών εργαζομένων,
• πέμπτο, την άνοδο των ανοιχτά φασιστικών Οργανώσεων και την τρομοκρατική τους δράση κατά των εργαζομένων και προπαντός των μεταναστών εργατών.
• έκτο, τη συγκρότηση κυβέρνησης συνασπισμού των αντιδραστικών μεγαλοαστικών κομμάτων με ανοιχτά φασιστικά κόμματα (βλ. πρόσφατη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ) για πρώτη φορά μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
• έβδομο, τις ανοικτές παρεμβάσεις της εκκλησίας στα εσωτερικά του κράτους
• όγδοο, την ύπαρξη και εφαρμογή φασιστικών νόμων – κατάλοιπων της χούντας των συνταγματαρχών

Στη χώρα μας το φαινόμενο της φασιστικοποίησης αναπτυσσόταν και στην εποχή της διακυβέρνησής της από το ΠΑΣΟΚ – παρά τον αστικό εκδημοκρατισμό που σημειώθηκε την πρώτη 20ετία – με τη μορφή της διατήρησης των διαφόρων φασιστικών νόμων του παρελθόντος και εκείνων της ΕΕ, όπως και φυσικά με την ψήφιση απ’ την κυβέρνηση Σημίτη, κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ, του φασιστικού τρομονόμου, που ας σημειωθεί σύσσωμη η ΝΔ ψήφισε και υποστήριξε δραστήρια.

Όμως στην διακυβέρνηση της ΝΔ (2004 - 2009), αλλά και στην νέα διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (2009 - ) σημειώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, ένα πολύ επικίνδυνο και με ραγδαίους ρυθμούς βάθεμα του προτσές της φασιστικοποίησης του συνόλου της κοινωνικής ζωής της χώρας.

Ο εκφασισμός του αστικού κράτους και το παραπέρα βάθεμα της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής του τόπου γενικότερα εκδηλώνεται με:

1. Την προώθηση σε υπουργικούς θώκους στελεχών γνωστών για τις φασιστικές τους απόψεις, όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Θ. Πάγκαλος, ο Ε. Στυλιανίδης, Γ. Γιακουμάτος κλπ.

2. Η ψήφιση των φασιστικών τρομονόμων (τον 1^ο έφερε το ΠΑΣΟΚ και τους άλλους 2 η ΝΔ) που περιορίζουν σημαντικά τις ελευθερίες του λαού. Ήδη η δίκη των 11 μαθητών από τη Λάρισα που συμμετείχαν στην νεολαιΐστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 διεξήχθει με τις διατάξεις του τρομονόμου και οι ανήλικοι δικάστηκαν ως «τρομοκράτες» σύμφωνα με την απόφαση του εισαγγελέα. Για την ψήφιση του τελευταίου αυτού τρομονόμου ο Κ. Καραμανλής είχε δηλώσει (17.6.2004): «δεν μας ανάγκασε κανένας». Και ήταν γεγονός ότι το πρώτο μέλημα της ΝΔ ως κυβέρνησης ήταν η ψήφιση τρομονόμων, πράγμα που δείχνει ότι η καταστολή και η φασιστική καταπίεση αποτελούσε και αποτελεί τον πρώτο και κεντρικό της πολιτικό στόχο (το 1978 ψήφισε τον πρώτο τρομονόμο – ν. 774 – και το δεύτερο το 1990 – ν. 1916 – που κατάργησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ).

Σήμερα, ετοιμάζεται μία νέα έκδοση του τρομονόμου, κατ’ εντολή της Ε.Ε. Σύμφωνα και με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και την απόφαση της Ε.Ε. για την πρόληψη της «τρομοκρατίας», σε αυτήν θα περιλαμβάνεται η ποινικοποίηση της δημόσιας έκφρασης γνώμης, εφόσον αυτή αποδεδειγμένα παρακινεί μεγάλο αριθμό ατόμων στη διάπραξη κάποιου «τρομοκρατικού» αδικήματος. Αυτό έχει σαν συνέπεια, την ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης που στρέφεται ενάντια στις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Ακόμη, σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ ο περίφημος «κουκουλονόμος» που αυτόματα μετατρέπει την απλή συμμετοχή σε κάποια επεισοδιακή διαδήλωση («διατάραξη κοινής ειρήνης» στη νομική ορολογία) σε βαρύ πλημμέλημα ή κακούργημα που οδηγεί στη φυλακή χωρίς αναστολή ή εξαγορά της ποινής, εφόσον ο συλληφθείς είχε «καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου» του. Είναι εκείνος ο νόμος που ψηφίστηκε από την ΝΔ και το ΛΑΟΣ που φοβούνταν το διογκούμενο και επικίνδυνο γι’ αυτούς νεολαιΐστικο κίνημα, μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Είναι ο ίδιος νόμος που το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε να ακυρώσει, όταν θα γινόταν κυβέρνηση.  Ο πρώτος «κουκουλονόμος» θεσπίστηκε το 1943 στη χώρα μας από τη δωσιλογική κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη με σκοπό να βλάψει την αντίσταση των ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ. Ο νόμος εκείνος προέβλεπε: «1. Οταν πολλοί ηνωμένοι επιδιώκοντες αναρχικούς ή κομμουνιστικούς σκοπούς ή την επιβολήν αναρχικών ή κομμουνιστικών συστημάτων, εισβάλουσι παρανόμως εις δημόσια κτίρια ή εις ξένας οικίας, κατοικίας ή άλλα ακίνητα διαρπάζοντες, πυρπολούντες ή άλλως καταστρέφοντες ξένην κινητήν ή ακίνητον περιουσίαν ή δημόσια έγγραφα ή απειλούντες την ζωήν ή σωματικήν ακαιρεότητα των ενοίκων, ή επιτιθέμενοι ή ανθιστάμενοι κατά των φρουρούντων δημοσίων οργάνων ή υπηρετών, τιμωρούνται με θάνατον. 2. Ως ιδιαιτέρα επιβαρυντική περίπτωσις θεωρείται αν οι ένοχοι έφερον όπλα, στρατιωτικάς ή αστυνομικάς στολάς ή αν ενήργησαν νύκτα ή έφερον προσωπίδας»

3. Την εγκατάσταση χιλιάδων χαφιεδοκάμερων για την «Ασφάλεια» των Ολυμπιακών Αγώνων και ένα ολόκληρο σύστημα παρακολούθησης 1.500.000 ατόμων, όπως γράφτηκε στον τύπο, που όλα παραμένουν με το πρόσχημα ελέγχου των συγκοινωνιών.

4. Την ταχύτατη επάνδρωση του στρατού με φασιστικά και γνωστά χουντικά στοιχεία. Ήδη υπάρχουν καταγγελίες στον τύπο από δημοκρατικούς αξιωματικούς για την επαναφορά «σταγονιδίων» της χούντας. Αυτό φάνηκε και στην παρέλαση της 25^ης Μαρτίου 2010 στην Αθήνα όπου ολόκληρη στρατιωτική μονάδα ΟΥΚάδων φώναζε ρατσιστικά και φασιστικά συνθήματα. Παράλληλα όλο και συχνότερα έρχονται στο φως ρεπορτάζ από συμμετοχές επίλεκτων τμημάτων του Ελληνικού Στρατού στην καταστολή διαδηλώσεων.

5. Την επάνδρωση με φασιστικά στοιχεία της αστυνομίας, ασφάλειας, κλπ. Παράλληλα τα ολοένα και μεγαλύτερα κύματα προσλήψεων σε τμήματα της Ελληνικής Αστυνομίας που ειδικεύονται στην καταστολή των διαδηλώσεων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ασφάλεια κλπ.) και που κυριαρχούν – ακόμα περισσότερο – φασιστικές ιδεολογίες, έχουν επιταχύνει τον εκφασισμό όλης της κοινωνίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ύστερα από κάθε (σχεδόν) διαδήλωση, δημοκράτες δημοσιογράφοι δημοσιεύουν φωτογραφίες υπηρετούντων σε αυτά τα σώματα με φασιστικά σύμβολα στα κράνη τους, στις μηχανές κλπ.

6. Την αναδιοργάνωση και δυνάμωμα ολόκληρου του κατασταλτικού καταπιεστικού κρατικού μηχανισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που δαπανήθηκαν για να αναπληρώσουν την έλλειψη σε δακρυγόνα και βόμβες κρότου – λάμψης από την εκτεταμένη χρήση που έγινε σε μία ΜΟΝΟ μέρα (29/06/2011). Την ίδια ώρα αγοράζονται οχήματα που πετούν νερό με πίεση στους διαδηλωτές (σε βαθμό που να αποτελούν κίνδυνο για την ζωή τους), ειδικοί φράχτες ενάντια σε πλήθος κλπ.

7. Την τοποθέτηση σε διάφορες θέσεις γνωστών χουντικών στοιχείων.

8. Την επάνδρωση του Υπουργείου Παιδείας με φασιστικά αντιδραστικά και σκοταδιστικά στοιχεία σ’ όλα τα επίπεδα, σε συνδυασμό με την δίωξη κατ’ επανάληψη δημοκρατών που όρθωσαν το ανάστημά τους στις προσπάθειες αυτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη (Ιούλιος 2011) παύση καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ύστερα από αίτημα του ΛΑΟΣ που την κατηγορούσε ότι «έχει ως κύριο επιστημονικό της αντικείμενο τη μελέτη και προβολή της "μακεδονικής γλωσσικής μειονότητος" στη Μακεδονία, και την "εξάλειψη των εθνικισμών από τα σχολικά βιβλία"», ότι «είναι μέλος του ΚΕΜΟ (Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) το οποίο οργάνωσε συνέδριο υπέρ των Τσάμηδων (!) στην Πάντειο Σχολή αλλά και συνεδρίων υπέρ μειονοτήτων κάθε είδους» και ότι «κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη (2001) του εκπροσώπου του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) στην Ελλάδα, Σωτήρη Μπλέτσα» (που αθωώθηκε πανηγυρικά).

Παράλληλα, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με πρόσφατο έγγραφό της (8/9/2011) – που κοινοποιήθηκε από την Διεύθυνση Β’ βάθμιας εκπαιδεύσης στα σχολεία του Πειραιά – απαγορεύει την πολιτική και συνδικαλιστική δράση των καθηγητών στα σχολεία! Ταυτόχρονα, σημειώνεται επίσης πογκρόμ διώξεων καθηγητών όπως «στις 29 Απριλίου 2004 το Περιφερειακό Υπερησιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Πέλλας (ΠΥΣΔΕ) επέβαλλε (κατά πλειοψηφία, 3-2) στον «εγκαλούμενο Κ.Σ., καθηγητή του πρώτου Γυμνασίου Αριδαίας, την ποινή της έγγραφης επίπληξης για το πειθαρχικό παράπτωμα της αναξιοπρεπούς κατά την υπηρεσία διαγωγής και συμπεριφοράς, διότι κατά τη διάρκεια συζητήσεων με τους μαθητές χρησιμοποίησε λίαν απρεπείς εκφράσεις για το θείον και διατύπωσε προσωπική γνώμη εναντίον ιστορικών προσώπων υπερβάς τα εκ του λειτουργήματος όρια»» («Ελευθεροτυπία» 26.6.2004, σελ. 74) ή όπως τον κατηγορούν βάζει ερωτήματα στους μαθητές που«αμφισβητούν το θεσμό της οικογένειας, της πατρίδας και της θρησκείας».

Την ίδια στιγμή, κάθε χρόνο στις μαθητικές παρελάσεις ξεσαλώνουν κάθε είδους φασιστοειδή  «διαπομπεύοντας» αριστούχους μετανάστες μαθητές – σημαιοφόρους συστήνοντας προς δασκάλους-καθηγητές να κάνουν το «καθήκον» τους για τις «σημαίες», δηλ. να βαθμολογούν χαμηλότερα τους αλλοδαπούς μαθητές! Επιστροφή, λοιπόν, στην «ένδοξη» φασιστική εθνικοφροσύνη της δεκαετίας του ΄50 με τα: πατρίς-θρησκεία-οικογένεια και τη χουντική περίοδο με τα: Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών.

9. Το πρόσφατο κρούσμα φασιστικής σκοταδιστικής απαγόρευσης (29/08/2011) του έργου «Κορίτσια με τα μαύρα» των σεναριογράφων Ρήγα και Αποστόλου ύστερα από παρέμβαση του μητροπολίτη Πάτρας Χρυσόστομου, ο πολιτιστικός οργανισμός της πόλης ακύρωσε την παράσταση που ήταν προγραμματισμένη για τις 3 και 4 Σεπτεμβρίου. Είχε προηγηθεί βέβαια (21/08/2011) παρόμοια κίνηση από την μητρόπολη Ξάνθης με σκοπό την ακύρωση της παράστασης.

Παλιότερα (Ιούλιος 2009) είχε προηγηθεί η λογοκρισία στο έργο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά που προβάλλεται στο μουσείο της Ακρόπολης. Σε εκείνο είχαν κοπεί σκηνές που έδειχναν ρασοφόρους χριστιανούς να σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και να καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα. Ο σάλος που ξέσπασε διεθνώς, ανάγκασε την διοίκηση του μουσείου και την Ελληνική κυβέρνηση να κάνει πίσω, προβάλλοντας το βίντεο με κομμένα από τη λογοκρισία καρέ.

Ακόμα πιο παλιά (28.7.2004) η παράσταση του «Πλούτου» του Αριστοφάνη είχε ακυρωθεί. Ο Δήμαρχος Σερρών Γ. Μωϋσιάδης (ΝΔ), με παρέμβαση του μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτας Θεολόγου και τη στήριξη του τότε αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και της κυβέρνησης, ματαίωσε-απαγόρευσε τις προγραμματισμένες θεατρικές παραστάσεις του θιάσου Λ. Λαζόπουλου και του ΔΗΠΕΔΕ Κοζάνης.

Επίσης, η προβολή της ταινίας «Ο τελευταίος πειρασμός» που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη έχει απαγορευτεί πολλές φορές. Είναι γνωστό ότι και ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ζητούσε με έγγραφό του τον Αύγουστο του 1988 την απαγόρευση της ίδιας ταινίας, πράγμα που τότε είχε ξεσηκώσει μεγάλο σάλο στο χώρο των πνευματικών ανθρώπων και καλλιτεχνών και προκάλεσε την άμεση αντίδραση αποδοκιμασίας της υπουργού Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη που είχε δηλώσει: «Πάλεψα μια ολόκληρη ζωή τη λογοκρισία και είναι περιττό να πω ότι είμαι κατά της απαγόρευσης της προβολής της ταινίας».

10. Την παρέμβαση της εκκλησίας στο ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, όπου ήταν μία ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά του κράτους με κύριο στόχο τον περιορισμό της ανεξιθρησκείας και την διατήρηση ενός θεοκρατικού καθεστώτος.

11. Την δημόσια συζήτηση που ξεκίνησε από την περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ και από τον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξης Β. Πολύδωρα με στόχο τον περιορισμό των διαδηλώσεων, έτσι ώστε «να μην δημιουργούνται προβλήματα, διαταράσσεται η κοινωνική ειρήνη και ταλαιπωρείται η πλειοψηφία από κάποιες μικρές μειοψηφίες που διαδηλώνουν διαρκώς». Η συζήτηση αυτή διατηρείται και σήμερα, κυρίως από τον Θ. Πάγκαλο, που στοχοποιεί τους διαδηλωτές κάνοντας λόγο για λιγοστές μειοψηφίες. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και δήθεν προοδευτικοί και δημοκράτες καθηγητές πανεπιστημίων (για τις καταλήψεις) ή τοπικοί άρχοντες (βλ. Καμίνη, Δήμαρχο Αθηναίων) που εκλέχτηκαν ακόμα και με τη στήριξη «αριστερών» δυνάμεων.

12. τα φασιστικά πογκρόμ, που ειδικά στο κέντρο της Αθήνας έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Εκεί μετανάστες κυνηγιούνται και χτυπιούνται από ναζιστές της Χρυσής Αυγής και του ΛΑΟΣ. Αποκορύφωμα όλων αυτών ένα τριήμερο του πρόσφατου Μάη, όπου ναζιστές και φασίστες με μαχαίρια και ρόπαλα κυνηγούσαν κάθε μετανάστη ή σκουρόχρωμο άνθρωπο κυκλοφορούσε στον δρόμο.


Λίγους μήνες πριν από αυτό, είχε προηγηθεί ο μεγάλος αγώνας των 300 μεταναστών – εργατών απεργών πείνας στην Νομική σχολή και στο Εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης, οι οποίοι διεκδικούσαν να πάψουν να είναι παράνομοι στην χώρα και θύματα εκμετάλλευσης στην εργασία. Τότε όλος ο φασιστικός συρφετός των ΜΜΕ (που στηρίζει το καθεστώς) ξεσπάθωσε εναντίον τους. Τους κατηγόρησαν ότι κατέλαβαν τον χώρο της Νομικής και δεν μπορούν να γίνουν μαθήματα (ψέμα), ότι έχουν αρρώστιες (ψέμα), ότι είναι υποκινούμενοι (ψέμα) ότι ότι ότι…. Αγώνας αυτός κατάφερε κάποιες μικρές νίκες στα δικαιώματα των μεταναστών, μιας και έκανε ελαφρώς πιο εύκολη την έκδοση κάρτας παραμονής γι’ αυτούς, όμως παράλληλα βοήθησε να προβληθούν σε όλο το κόσμο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.